Op school lachen jongens en meisjes me al jarenlang uit. Het pesten stopt niet bij de schoolpoort. Ik stond eens op een podium omdat ik muziek speel. Ze lachten me uit tot ik huilend van het podium ben weggelopen. Pesters hebben dat gefilmd en de video verspreid. Iedereen had die video gezien.
Zelfs mijn klasgenoten en mijn vriendin begonnen mij te pesten, gewoon omdat ze schrik hadden om zelf gepest te worden.
Ik denk nog steeds dat het aan mij ligt. Contact leggen met nieuwe mensen is heel moeilijk. Ik durf het bijna niet, net omdat ik schrik heb dat ze mij gaan pesten.
Pesten is geweld. Het is geweld van één of meerdere personen. Pesten heeft de bedoeling om de andere(n) te kwetsen. Wie wordt gepest, kan zich meestal niet of moeilijk verdedigen. Tussen de pester(s) en de gepeste is er vaak een ongelijke relatie. Omdat de gepeste alleen is, omdat de gepeste jonger is of omdat de gepeste minder macht of invloed heeft.
Een pester of pesters rekenen erop dat omstanders niet tussenbeide komen. Of ze hopen dat ze net meedoen. Dat kan door hun voorbeeld te volgen, of door het pestgedrag te versterken met gelach of gejuich.
Pesten komt voor in relaties, in een gezin, op de werkvloer, op school, in de scouts of op kamp. Pesten komt overal voor.
Bij pesten gaat het vaak om herhaaldelijk gedrag. Maar een éénmalige pesterij kan ook een grote impact hebben. De duur van de pesterijen verschilt. Soms duren ze een korte periode, soms een langere periode.
Mijn werkgever wil me buiten zonder een ontslagvergoeding te betalen. Hij holt mijn job uit. Hij geeft me stomme opdrachten en taken. En ik krijg steeds vaker kritiek te horen. In aanwezigheid van mijn collega’s maakt hij me belachelijk. Iedereen lacht dan mee. Mijn collega’s vragen me niet langer meer mee om iets te gaan drinken. Zoiets vreet aan je. Op mijn leeftijd is ander werk vinden niet gemakkelijk. Ik lig hier wakker van en ben vaker ziek.
Pesten gebeurt op allerlei manieren: online, in levenden lijve of op een andere manier.
Wie wordt gepest, krijgt meestal te maken met verschillende vormen van pesten.
Op stage maakt mijn mentor voortdurend ongepaste opmerkingen over mijn huidskleur en mijn uiterlijk. Soms zelfs waar andere teamleden bij staan. Zij lachen dan mee. Ik lach dan ook maar mee, omdat ik niet wil dat mijn collega’s denken dat ik tegen niets kan. Achteraf voel ik me stom en vernederd. Vaak rij ik huilend naar huis en ’s ochtends moet ik al mijn moed verzamelen om naar mijn stageplek terug te keren.
Word je gepest? Wordt iemand in je omgeving gepest? Doe je mee met een groep pesters of pest je zelf en voel je je hier niet goed bij?
Neem met 1712 contact op. Gratis en anoniem.
Bereikbaar van maandag tot en met donderdag
van 13u tot 17u en van 18u tot 22u